บทคัดย่อ:

โบราณสถานหมายเลขที่ 11 ณ เมืองศรีมโหสถจังหวัดปราจีนบุรี ได้จารึกขอบภาชนะสำริดที่กล่าวถึงการกัลปนาสิ่งของแก่รูปเคารพที่เมืองสังโวกแต่มีปัญหาอยู่ประการหนึ่งคือ เราไม่ค่อยเชื่อมั่นว่าเมืองสังโวกที่อยู่คือเมืองศรีมโหสถ ทั้งนี้เพราะไม่มั่นใจว่าว่าภาชนะสำริดเหล่านั้นสามารถเคลื่อนย้ายได้ อนึ่งจากจารึกที่กรอบประตูที่ปราสาทบายนได้กล่าวว่า พระบาทที่เมืองสังโวก และพระไภษัชยราชที่เมืองสังโวก เพราะฉะนั้นจึงแสดงให้เห็นว่าในช่วงรัชกาลพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ที่เมืองสังโวกจะต้องพระบาทและศาสนสถานประจำอโรคยศาลดังนั้นจึงทำให้ผู้เขียนเสนอว่า เมืองสังโวกก็คือเมืองศรีมโหสถ ทั้งนี้เพราะแหล่งโบราณคดีสระแก้วที่เมืองศรีมโหสถปรากฏว่ามีศาสนสถานประจำอโรคยศาลและรอยพระพุทธบาทในแหล่งเดียวกัน ซึ่งลักษณะเช่นนี้ไม่ปรากฏในแหล่งโบราณคดีที่มีอายุร่วมสมัยกับรัชกาลพระเจ้าชัยวรรมันที่ 7 แห่งอื่นๆ แต่ประการใด

ABSTRACT:

This paper considers as evidence, an inscription on the rim of a bronze vessel found in the ancient remains numbered 11 at Muang Sri Mahosot, Prachin Buri. The evidence assists us with our understanding of devotion offerings to sacred images in Muang Sang Wok. Unfortunately it is not clear whether the Muang Sang Wok is the current Sri Mahosot since the bronze vessel is a movable object. This site though contain some additional information to assist us in establishing whether the Muang Sang Wok is the current Sri Mahosot. There is an inscription on a doorframe in the Bayon Temple which mentions the footprints of the Lord Buddha and Phra Bhaisajyaguru of Sang Wok. This evidence suggests that these footprints and the establishment of the religious place of Arogyasala both came about during the reign of King Jayavarman VII. Therefore the evidence suggests that Muang Sang Wok is the current Sri Mahosot since the religious place of Arogyasala and the footprints both the lord Buddha and Phra Bhaisajyaguru are not found in any other King Jayavarman VII-dated archaeological sites.