บทคัดย่อ:

บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของงานวิจัยเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างวรรณคดีไทย-เขมร พ.ศ.2325-2403 ซึ่งศึกษาถึงความสัมพันธ์ระหว่างวรรณคดีการแสดงของไทย-เขมร ในช่วง พ.ศ.2325-2403 จากการศึกษาพบว่า บทละครเรื่องรามเกียรติ์ภาษาเขมร และบทละครเรื่องอิเหนาภาษาเขมรน่าจะแปลไปจากบทละครภาษาไทยโดยตรง เนื่องจากเมื่อนำบทละครเรื่องรามเกียรติ์ภาษาเขมร (ผูกที่ 75-80) มาเปรียบเทียบกับบทละครเรื่องรามเกียรติ์ของไทย พบว่า รามเกียรติ์ไทยที่มีเรื่องราวใกล้เคียงกับรามเกียรติ์เขมรภาค 2 ได้แก่ บทละครเรื่องรามเกียรติ์ฉบับพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ทั้งเนื้อเรื่องตรงกันโดยตลอด จนอาจกล่าวได้ว่า เขมรน่าจะแปลบทละครเรื่องรามเกียรติ์ พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ 1 ไปเป็นภาษาเขมร ซึ่งสามารถเห็นได้ว่ามีความตรงกันบทต่อมา เช่นเดียวกับบทละครเรื่องอิเหนาภาษาเขมร เมื่อนำมาเปรียบเทียบกับบทละครเรื่องอิเหนา พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย พบว่า มีเนื้อความตรงกันแทบทุกบท และตรงกันบทต่อบท แม้จะมีคำไม่ตรงกันบ้าง นอกจากนี้ยังมีลักษณะร่วมกันทั้งในด้านรูปแบบคำประพันธ์ และเพลงหน้าพาทย์ที่นำมาใช้ประกอบการแสดงด้วย

ABSTRACT:

This article is a part of the research ‘The Relation between Thai and Khmer Literature during 2325-2403 B.E.’ which aims to study the literary relationship between Thai and Khmer plays, between 2325-2403 B.E. From studying books 75-80 in the play Riem Ker (Ramayana in the Khmer version) and the plays Inao (Khmer version) we can see that they were possibly translated from Thai plays. To composed by King Rama I, there are some similarities both in the story line and in the wording. Additionally, the verses and songs from Inao(Khmer version) and Inao(Thai version), composed by King Rama II, are also alike. Thus, the scholar concludes that Riem Ker and Inao (Khmer version) were influenced by the Thai plays Ramakienand Inao.